درماه سپتامبر2010 که درمقاله “ویروس استاکس نت، اولین جنگ سایبری بین ایران وآمریکا” را بعنوان شروع جنگهای سایبری درقرن جدید در“اینجا” اعلام کردم بسیاری باورنداشتند استفاده ازچنین ویروسی کارآمریکا واسرائیل باشد چه رسد به اینکه آنرادرحدجنگ بین دویاسه کشوربنامیم .
9 ماه بعد ازانتشارمقاله فوق دوباره به بهانه دستگیری هکرانگلیسی رایان کلری که سایتهای نظیرسازمان سیا، اسکاتلندیارد، شرکت معظم سونی ومجلس سنای آمریکا راموردحمله قرارداده بود مقاله “ اهمیت نبردهای سایبری درجنگهای آینده ” رادر“اینجا” متذکرشده ودرآنها هشداردادم که امکان موفقیت ایران وکشورهای بظاهرضعیف درمقایسه با ابرقدرتها دراین گونه ازجنگها بسیاربالاست زیرا فضای حاکم برمیادین نبرد دردنیای سایبرنتیک ذاتا ماهیت نامتقارن وغیرکلاسیک دارد والبته درهمان ایام نیزبه جنبه های مثبت فضای سایبری ازجمله “لزوم تشکیل دولت سایبری ایران” ازسوی اپوزیسیون در“اینجا” و “اینجا” اشاره کردم که پیشنهادفوق بدلیل حاکمیت تفکرسنتی بربخش اصلی گروههای سیاسی مخالف رژیم، عدم آشنایی مخاطبین با اهداف ومکانیزمهای اجرایی این فناوری و…. موردبی مهری قرارگرفت درحالیکه ازاعماق وجودم به کارآمدی آن بدلیل استفاده ازتکنیکهای تجربه شده شخصی اعتقاد داشتم.
جنگ سایبری یا Cyber Warfare تعریف مدرن عبارت ” اطلاعات یادانایی قدرت است” بوده که درقرن 21 به مصنه ظهوررسیده است دراین جنگ دیگربزرگی یاکوچکی کشوریاقوای نظامی شما مزیت محسوب نمی گردد بلکه جنگ افزارها پروسسورهایی هستند که بتوانند تعدادی بیشتری ازمحاسبات رادرزمان اندکی انجام دهد وفرماندهان این میدان نبرد برنامه نویس هایی هستند که بتواندد دردوزمینه دفاعی وتهاجمی پروگرامهای بهتری راارائه بدهد شاید کارخانه های تولید جنگ افزاراین میدان نبرد یعنی تولیدکنندگان سخت افزاردرژاپن وچین ونه الزاما درآمریکا قرارداشته وافسران آن نه دربروکسل پایتخت ناتو بلکه درکشوری نظیرایران یاهندوستان مستقرباشند که تروریزم سایبری راسازماندهی وهدایت می کنند
گرچه طی یکی دودهه اخیرهمواره 4 اتهام ثابت نقض حقوق بشر، تروریزم بین الملل، اخلال درروند صلح اعراب واسرائیل وبرنامه ساخت سلام اتمی متوجه رژیم جمهوری اسلامی بوده وهریک ازاین اتهامات درذات خود منافع جامعه جهانی یا مردم ایران را مدنظرقرارداده است اما امروزاتهام جدیدی درحال شکل گیری است که بسیارخطرناکتراز دیگر اتهامات محسوب شده وباعث یگپارچگی دنیای خارج وداخل بر علیه رژیم خواهد گردید وآن تهدید جهان ومردم ایران برمبنای جنگ وسرکوب سایبری است.
رهبری ایران ازدوسال قبل سرمایه گذاری نامحدودی را درحوزه سایبری ومانند برنامه دسترسی به سلاحهای اتمی، موشکهای دوربرد باسوخت اتمی ودستیابی به فضا آغازکرده است وآنراعامل اساسی درپیروزی خود برغرب درحال احتضارمی داند.
اگرتادیروزپس ازحمله سایبری “استاکس نت” رهبران شرکتهای کارگردان فضای سایبری سراسیمه درکانادا گرد آمدند تا مباحث امنیتی را درخصوص فضای سایبری مورد بررسی قراردهند وبروس اشنایرخدای امنیت سایبری آنان رابه لزوم تدوین قوانین بین المللی وتاخیرفراوان دراین امربرای مقابله با تعرض کشورهابه همدیگردراین حوزه هشدارداد امروزاریک اشمیت رییس شرکت گوگل درمصاحبه خود با سی ان ان صراحتا ایرانیان راتهدیدی جدی برای آینده فضای سایبرنتیک جهان خواند.
سردارحسین سلامی جانشین فرمانده کل سپاه پاسداران درمصاحبه اخیرخودبه مناسبت فرود هواپیمای بدون سرنشین و تجسسی آمریکا درایران ضمن اعلام موفقیت ایران درشکستن کدهای رمزی ماهواره های هدایتگراین نوع هواپیماها جهت بدست گرفتن کنترل آنها به اشراف وپیروزی ایران درجبهه های زمینی، دریایی، هوایی، امنیت داخلی اشاره کرده وپنجمین پیروزی کشوررادرجنگهای سایبری معرفی کرد امری که ازدید بسیاری ازکارشناسان اطلاعاتی ونظامی پنهان ماند.
به دنبال طرح این ایده که ممکن است ایران توانسته باشد هواپیمای تجسسی بدون سرنشین آمریکا در شرق ایران با هک کردن سیستم رایانهایاش فرود آورده باشد، مدیر عامل گوگل به
سیانان گفت ایران را نباید دست کم گرفت و ایران تهدید بزرگ آینده در فضای سایبری است.
در طول سالهای اخیر، هکرهای دولتی ایرانی حملات گستردهای به مراکزوسایتهای تاثیرگذارداشته اند که حتی برخی آنرا باهمکاری چینی هاتوصیف کرده اند اما فرود آوردن یک هواپیمای بدون سرنشین ایرانی با توجه به ادعاهای دولت ایران مبنی بربدست گرفتن سیستم کنترل وهدایت آن مجدد حساسیت روی توان سایبری ایران راموجب گردیده است.
درویدئوی ضمیمه همانطوریکه می بینید اریک اشمیت، مدیرعامل گوگل به خبرنگارسیانان می گوید که درزمینه جنگهای سایبری نباید ایران را دست کم گرفت زیرا آنها نشان داده اند که توان شکستن رمزها وکدهای محرمانه درفضای سایبری رادارند وجهان هنوزازمنبع موثری که بیانگراستعداد ایرانی ها دراین زمینه بوده بی اطلاع است.
این گفته ها ازسویی به ایرانیان بدلیل تاریخ باستانی آنهادرآفرینش تمدن مدرن در2500 سال قبل ایجاد غرورمی کند اماروی دیگراین سخن نمایش تهدیدی بسیارخطرناکترازدستیابی ایران به سلاح اتمی وگسترش آن درسطح جهان ومنطقه است وآن چیزی نیسترجزاستفاده ازبمب های الکترونیکی یا دیجیتال Digital/Logic or Cyber Bombs.
گرچه بدنبال کشف برخی حملات سایبری وهدف سرقت اطلاعات دیپلماتیک ازبخش سیاسی آمریکا درژوئن سال جاری که منشاء آن درنقطه ای درشمال چین اعلام گردید کاخ سفید دربیانیه ای رسمی استراتژی جدید خود یعنی “اقدام نظامی برعلیه حملات سایبری” رابه دنیا بعنوان آخرین گزینه ومتناسب با نوع حمله وطی یک سند 30 صفحه ای اعلام کرده است ولی باتوجه به ویژگیهای این گونه جنگ ها تعیین مصداق کشورمهاجم خالی بسیارمشکل است وبنظرنمی رسدبدون دخالت سازمان ملل این امرامکان پذیرباشد
” حزب الله سایبری” نامی است که تروریستهای فضای مجازی ایران یا Cyber Jihadists که فعالیتهای خود درخارج ازکشورخود را دفاع مقدس یا Holy Defense می خوانند برای خودبرگزیده اند ولگوی سازمان خودرانیزمتناسب با آن طراحی کرده اند که دربالا آنرامشاهده می کنید آنها درسپتامبرامسال دومین اجلاس خودرادرتهران وتحت عنوان “پایداری کلیک” یا Resistant Click برگزارکردند وسخنرانان اصلی کسی نبود جزحسن عباسی یکی ازتئوریسین های تروریزم درایران که خودرا کسینجرحزب الله می خواند ودیگری یکی ازاعضای خانواده احمد وحیدی وزیردفاع تحت تعقیب اینترپل دولت احمدی نژاد که ظاهرا دبیرانجمن اسلامی دانسجویان دراروپا وآمریکا می باشد هردوی آنان جنگ آینده راجنگ سایبری دانسته وعباسی آژانس امنیت ملی آمریکا یا NSA را که مرکزفرماندهی آن درپایگاه فورت مید مریلند است بعنوان سازمانی معرفی کرد که تمامی ساختاراینترنت وفضای سایبری درجهان راتحت کنترل ومونیتوریگ خود دارد وی مدعی بود که 11 سپتامبردیگری درراه است ودولت آمریکا قصد دارد باقوانین جدید خودساخته درپاسخ به حملات خرابکارانه سایبری ایران رابه سرنوشت افغانستان وعراق دچارکند.
واضح است که درحالیکه سپاه ازسه سال قبل فرماندهی ارتش سایبری ایران را بطوررسمی دردست گرفته است ایجاد حزب الله سایبری درسال قبل نیزسازمان موازی وغیررسمی برای انجام اقداماتی است که سپاه پاسداران ودولت ایران نمی خواهد مسئولیت آنرا به عهده گیرد چیزی شبیه حزب الله لبنان، حماس درفلسطین ولشکرالمهدی یا حزب الله عراق دربخش سایبری والبته بااستفاده ازعناصری درکشورهایی نظیرمکزیک بطوریکه حتی پس ازشناسایی کشورمهاجم ازطریق IP های آنان امکان پاسخگویی به آنها ازطریق مراجع قانونی یا حمله نظامی میسرنگردد