یام احمد صدر حاج سید جوادی به فعالان سیاسی خارج از کشور
دکتر احمد صدرحاج سیدجوادی، کهنسال‌ترین کنشگر سیاسی امروز ایران، در نامه‌ای سرگشاده به کنشگران سیاسی مقیم خارج، خواهان کنارنهادن اختلافات، و توجه به منافع ملی و ترجیح دادن اشتراکات بر افتراقات شد.
دکتر صدرحاج سیدجوادی در 93 سالگی، همچنان دغدغه‌ی ایران و منافع ملت ایران دارد. این چهره‌ی سیاسی پرسابقه، از فعالان نهضت ملی و نهضت مقاومت ملی، و از بنیانگذاران نهضت آزادی ایران بوده است. دفاع از بسیاری از فعالان سیاسی در دادگاه‌های قبل از انقلاب، بخصوص دفاع از برخی روحانیان برجسته نظام جمهوری اسلامی (ازجمله آیت‌الله منتظری، آیت‌الله خامنه‌ای، آیت‌الله مهدوی کنی، آیت‌الله مشکینی، آیت‌الله موسوی اردبیلی و آیت‌الله خلخالی) در کارنامه سیاسی ایشان ثبت است. دکتر صدرحاج سید جوادی همچنین از پایه‌گذاران و فعالان جمعیت دفاع از آزادی و حقوق بشر، پیش از انقلاب بوده است. دادستانی تهران در دوره علی امینی و وزارت کشور و دادگستری در دولت موقت مهندس بازرگان بخشی دیگر از کارنامه ایشان محسوب می‌شود. دکتر صدرحاج سید جوادی که از تدوین‌کنندگان پیش‌نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است، برنده قلم طلایی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات ایران در سال 1388 شد. ایشان ازجمله بازداشت‌شدگان سیاسی در بهار 1380 (همراه با ده‌ها تن دیگر از فعالان ملی_مذهبی و اعضای نهضت آزادی) بود که در دادگاه انقلاب به «شلاق» محکوم شد!
متن کامل نامه‌ی مشفقانه و نصیحت‌گرانه‌ی این مبارز دیرپای ملی ایران به شرح زیر است:
بسمه تعالی
هموطنان گرامی و آزاده‌ی خارج از کشور
سلامی چو بوی خوش آشنایی
بر آن جمع آزرده از ناروائی
گرفتند و بستند ما را
خدایا تو دانی و زهد ریائی
ای جمع گرامی خارج از وطن عزیز!
فکر نکنید که ما در داخل کشور ایران از رنج‌ها و ناراحتی‌ها و سختی‌های شما در خارج از کشور، فارغ و بی‌خیال هستیم؛ نه واقعا” چنین نیست. ما پیوسته فکر می‌کنیم که آن همه فشارها و سرگشتگی و دربدری‌ها، چندین برابر مسائلی است که در داخله تحمل می‌گردد. ولی یک تفاوت آشکار و مستحسن میان ما و شما وجود دارد، و آن این‌که در داخله افرادی وجود دارند که مثلا” با برخی وجوه اجتماع و جنبش سبز موافق و همراه نیستند ولی با دیدن این هم‌بستگی و ایثار و همت والای جوانان و زنان و مردان حق‌طلب کشور، سکوت کرده و مخالفتی نه با جمع و نه با گروه خاص، لااقل به‌ظاهر، نداشته و ندارند. ولی برخی از شما، از حمله و ایراد به داخل و به دیگر فعالان سیاسی وطن‌‌دوست و آزادی‌طلب و دموکراسی‌خواه در خارج، در بیانیه‌ها و مصاحبه‌ها و مکتوبات خود، کوتاهی نداشته و ندارند، و بر طبل افتراق می‌کوبند، و این بیت را به‌یاد می‌آورند که
ز نیکی ندانم چه بد دیده‌اند / بدی را به نیکی پسندیده‌اند
و توجه ندارند که این امر موجب خوشحالی عده‌ای و ناراحتی عده‌ی زیاد دیگری می‌گردد.
امید است که این امور ناصواب قطع گردد؛ و منافع جمع و ایران، جای مصالح و مقاصد فردی و گروهی را گیرد. البته انتقاد پذیرفتنی است.
والسلام علیکم
احمد صدر حاج‌سیدجوادی