• خبرها
• | ايران

ايران آر اس اس

وزارت دفاع آمریکا: پرزیدنت اوباما هیچ گزینه ای – از جمله احتمال یک اقدام نظامی را – در پیشگیری از اتمی شدن ایران کنار نگذاشته است

از: برگردان: پریچهر فرزام 23.04.10

مجادله بین غرب و جمهوری اسلامی ایران بر سر برنامه اتمی اش هشت سال است که همچنان ادامه دارد.

این در حالی است که ایران تمرین های نظامی اش را در خلیج فارس انجام می دهد و ایالات متحده آمریکا به فشارهایش برای اعمال تحریم های جدیدتری علیه جمهوری اسلامی ایران در شورای امنیت سازمان ملل متحد ادامه می دهد.

… اما بنا بر گزارش «گاری توماس»، خبرنگار ارشد صدای آمریکا، با وجود تلاش های ایالات متحده برای جلوگیری از اتمی شدن ایران، هنوز هیچ قطعنامه ای در حاشیه دیده نمی شود.

میشل فلورنوی، قائم مقام معاون وزارت دفاع ایالات متحده در اتخاذ سیاست ها، اخیراًٌ در جلسه ای در کنگره آمریکا گفت دولت اوباما در قصد خود برای پیشگیری از اتمی شدن ایران هیچ چیزی – از جمله احتمال حمله نظامی را – کنار نگذاشته است.

وی گفت همانطور که رئیس جمهوری می گوید تمام گزینه ها روی میز است. همچنین افزود ما مسئول تهیه طرحی جهت ارائه به پرزیدنت اوباما هستیم، طرحی با یک محدوده گسترده تر از گزینه های نظامی در صورت ضرورت.

وی می گوید اما همانطور که «رابرت گیتز»، وزیر دفاع آمریکا و دریا سالار«مایک مولن»، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا گفته اند، گزینه های نظامی برخوردار از اولویت نیستند.

قائم مقام معاون وزارت دفاع آمریکا سپس گفت ما هنوز بر این باوریم که در این مرحله مؤثرترین راه نزدیک شدن به ایران، ترکیبی از دیپلماسی و فشار بر آن کشور برای تغییر رفتارهای تهران است.

… اما تحلیل گران می گویند تغییر رفتار ایران در سخن آسان تر است تا در عمل و اگر ایران تصمیم بگیرد که یک قدرت اتمی بشود، احتمالاً آمریکا و متحدانش حتی نمی توانند کاری انجام دهند.

ایران اما هر گونه جاه طلبی دسترسی به تسلیحات اتمی را رد می کند.

مذاکره بین تهران و غرب درباره برنامه اتمی اش بارها قطع و مجدداً از سر گرفته شده است. اما در آنچه به ایران مربوط می شود، موضع آن دولت اغلب با توجه به آن که چه کسی از سوی گروه ایران صحبت می کند، تغییر جهت یافته است.

«مارک فیتزجرالد»، مدیر طرح عدم تولید و گسترش تسلیحات اتمی و خلع سلاح در انستیتوی بین المللی مطالعات استراتژیکی در لندن می گوید آمریکا و ایران شاخ به شاخ در بن بستی هستند که توصیف آن چگونگی روابط بین آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی پیشین را به ذهن انسان متبادر می کند. وی می گوید: «به گمان من، ما مدتهاست که در حال یک جنگ سرد طولانی با ایران هستیم که در آن به پیشرفت هائی دست یافته ایم. در حقیقت این برنامه به مرز تولید بمب اتمی نخواهد رسید زیرا در آن صورت با اقدامات نظامی رو به رو خواهد شد و تحریم هائی هم که اعمال خواهد شد، اقتصاد ایران را مختل می کند اما ضرورتاً آن را به زانو در نخواهد آورد.»

«مارک فیتزجرالد» با توجه به نظریه برخی از تحلیل گران می گوید شاید بتوان با یک ایران با توانایی اتمی کنار آمد. به نظر او شاید بتوان ایران را از ساختن بمب اتمی باز داشت. او همچنین می افزاید: آنها می دانند که در صورت عبور از خط قرمز، در صورت تولید تسلیحات اتمی، در صورت آزمایش اتمی یا اخراج بازرسان و یا هرگونه نشانه ای از ساختن سلاح اتمی، با حمله نظامی مواجه خواهند شد.

«تیت نوکین» یکی از تحلیل گران اطلاعات نظامی – امنیتی در انتشارات جینز می گوید یک اقدام نظامی، برنامه اتمی در جریان ایران را متوقف نخواهد کرد و حتی ممکن است برخورد گسترده تری را بوجود آورد.

او در ادامه می گوید شما ممکن است برنامه اتمی ایران را برای چندین ماه به تعویق بیندازید، با این همه من فکر میکنم که نتایج آن غیر قابل پیش بینی بوده و برخوردهائی را در منطقه بوجود خواهد آورد.

در این راستا، احتمالاً برای خرابکاری برنامه اتمی ایران از داخل نیز قصدهائی وجود داشته اما هرگز درباره چنین اقدام محرمانه ای، بطور علنی سخنی از سوی مقامات عنوان نشده است.

اسرائیل شدیداً نسبت به برنامه اتمی ایران و به ویژه محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری و اظهار نظرهایش درباره محو اسرائیل از روی نقشه جهان و همچنین انکار هولوکاست نگران و عصبانی است و اگر قرار است حمله ای به مراکز اتمی ایران صورت بگیرد، بی شک اسرائیل است که آن را انجام می دهد هر چند که وجود فاصله ها و حریم هوائی غیر دوستانه، مشکلات تاکتیکی را برای چنین اقدامی بوجود می آورد.

«مارک فیتزجرالد» بر این عقیده است که بنظر نمی رسد اعمال تحریم ها علیه ایران آن کشور را از ادامه برنامه اتمی اش منصرف کند. باید به یاد داشت که این تحریم ها خود بهائی دارد.

آنان می توانند حتی برنامه های استراتژیکی ایران را با جلوگیری از دسترسی به وسایل مورد نیاز آن کشور محدود کنند، آنان را مجبور کنند که خود وسایل مورد نیازشان را تولید کنند که در آن صورت از کیفیت
بالای وارداتی برخوردار نخواهد بود.

به عنوان مثال، ایران مجبور شود که قطعاتی از دستگاه های سانتریفوژها را خود تولید کند که در همین زمینه گزارش ها حکایت از این دارد که تعداد زیادی از این سانتریفوژها وقتی به درجه بالای غنی سازی می رسند، خرد میشوند.

در واقع این تحریم ها هرگز کامل نخواهند بود.