گرچه دردوره پهلوی بخشی ازدرآمدهای نفتی صرف ریخت وپاشهای دولتی یابالاخص پس ازداستان گران شدن نفت در1973تبدیل به ابزاری جهت گسترش نفوذسیاست خارجی ایران(نظیردادن وام به برخی کشورها)گردیدولی درکنارآن شاهدفاصله گرفتن تدریجی دربار ازملت بدلیل احساس عدم نیازبه مردم بودیم که نهایتانیزاین خلاء توسط روحانیون پرشده وشعارنفت بروی سفره مردم برای اولین بار توسط آیت الله خمینی مطرح شدبطوریکه عامه مردم احساس می کردندسهمی ازدرآمدسرشارنفتی نداشته وتنهاحاکمیت است که ازاین سرمایه ملی بهره مندمی گردد
باپیروزی انقلاب اسلامی چنین تصورمی شدکه باتوزیع عادلانه درآمدهای نفتی یاسرمایه گذاری آن دربخشهای زیرساختی سرمایه ملی فوق حفظ وبرای آسایش نسل فعلی ونسلهای آینده صرف خواهدشدولی جنگ هشت ساله ایران وعراق وتداوم وابستگی هزینه های جاری به درآمدهای نفتی خط بطلانی براین پندارکشیده وارزان شدن قیمت نفت به بشکه ای 7-6 دلاردرسالهای میانی جنگ حتی کفاف تامین هزینه های اصلی کشورراهم نمی داد
دردوران باصطلاح بازسازی کشورنفت وگازایران بعنوان یکی ازاهرمهای تضمین وامهای دریافتی وفایننس پروژه های صنعتی ونفتی بکارگیری شدکه می توان گفت طلایی ترین دوران صنعت نفت بوده است ولی این دوره نیزطولی نکشیدوعملابامهارافسارتوسعه کشور توسط اقتدارگرایان این حربه نیزازدست ایران خارج شدبالاخص اینکه دردوره خاتمی نیزشاهدافول قیمتهای نفت درعرصه جهانی بودیم
امابقدرت رسیدن دولت دست نشانده احمدی نژادمواجه گردیدبا افزایش بی سابقه قیمت نفت بطوریکه برای اولین باربازاربین المللی نفت قیمت 147دلاربرای هربشکه نفت راتجربه می کردواین درشرایطی بودکه قیمت نفت دربدترین حالت زیرصددلارراپیش بینی کرده بود
درآمدبادآورده دولت ایران درحالی صرف واردات کالاهای مصرفی وتیدیل به ارزداخلی وهزینه دربخشهای فاقدبازدهی نظیرهزینه جاری دستگاههای دولتی وبنگاههای زودبازده می شدکه درکشورهای همسایه درهمین درمدت تبدیل به ذخائرارزی وبکارگیری در پروژه های توسعه ای می گردیدرشدبی نظیردوبی،قطروبحرین وبازسازی کامل اقتصادی کویت وهجوم عربستان به بازاربین المللی و سرمایه گذاری درخارج ازکشوراقدامات بوده است که ازسوی دیگرکشورهای عضواوپک بعمل آمده است
همچنین درایران درآمد حدود400 میلیارددلاری دولت طی حدود 5 سال ریاست جمهوری احمدی نژادعملادولت انتصابی آقای خامنه ای راتبدیل به یکی ازسرکش ترین دولتهای قبل وبعدازپیروزی انقلاب نمودزیرادولت ثروتمند وبرآمده ازکودتای نظامیان سپاهی دیگرملت راولی نعمت خودنمی دانست ضمن آنکه مجلس هفتم که بایستی خواست آحادملت ایران رانمایندگی بکندنیزبدلیل دست نشاندگی حدود200 نماینده آن به بیت رهبری وسپاه عملابه مجلسی بی خاصیت وفاقدقدرت نظارت بردولت تبدیل شده بود
دراینجا بهمین مناسبت خوب است یادی ازدیگراقدام دکترمصدق بشودکه درهیاهوی ماجرای ملی شدن صنعت نفت ازچشمان ملت دور مانده وشباهت عجیبی که به دوران فعلی درتاریخ ایران داردوآن شروع درگیری دکترمصدق باشاه بدلیل دخالت دربارونظامیان در انتصاب حدود 80 نماینده مجلس دردوره 17مجلس شورای ملی بودکه به درخواست وی ازشاه جهت واگذاری وزارت جنگ به دولت انجامید
بهرحال بامقایسه آماری درآمدهای نفتی در37 سال دوره پهلویها( حدود 230 میلیارددلار) بادوره 26 ساله 1384-1358(حدود315 میلیارددلار) ودوره 5 ساله دولت کودتا(حدود 400 میلیارددلار)آنچه که مشخص است نفت بعنوان یک سرمایه ملی بی بدیل اکنون به مهمترین ابزارجهت تامین هزینه های حاکمیت کودتایی وبریده ازمردم درآمده است وگسترش حضورنظامیان، نیروهای امنیتی و روحانیون (بعنوان نمایندگان دربار) درعرصه های مختلف اقتصادی، سیاسی واجرایی روند روبه افزایشی رابرتحمیل این هزینه ها به ملت ایران نشان می دهدبطوریکه اکنون باتعیین قیمت نفت به حدود70 دلاردولت برای تامین هزینه های سرکوب ملت چاره ای جزحذف سوبسیدکالاهاوخدمات اساسی برای جبران کسری بودجه خوددرآینده رانداردوطبقه موردنظربرای تحقق این هدف نیزقشرمتوسط جامعه بوده که بعنوان گروه مرجع مخالفان حاکمیت استبدادی شناخته می شوند